Για τη Συνύπαρξη (εναλλακτικός ορισμός για την Ομαδική Ψυχοθεραπεία)

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Διαβάζοντας στον Ρίλκε για τη Συνύπαρξη,  αναγνωρίζω τον καλύτερο ορισμό για την ομαδική ψυχοθεραπεία. Ξεχωρίζω τις έννοιες της ανάπτυξης, της σύνδεσης και της μοναξιάς που συνυπάρχει με την ένταξη στην κοινότητα. Από τα πιο σημαντικά πράγματα που μαθαίνει κάποιος μέσα από την ομαδική ψυχοθεραπεία, είναι να αναγνωρίζει αυτή την συνύπαρξη τόσο στις σχέσεις του με τους Άλλους, όσο και στη σχέση του με τον Εαυτό του.

» Αυτά είναι εντέλει τα σημαντικά γεγονότα, που αξίζουν στον κόσμο τούτο: ότι δηλαδή ακούει κανείς κάθε λίγο για κάποιον που διατύπωσε όσα ο πρώτος θεωρούσε σκοτεινά κι έκανε πράξη όσα εκείνος είπε σε μια καλή στιγμή. Σε κάτι τέτοια ακουμπά κανείς και αναπτύσσεται. Αυτή η αίσθηση των αγωγών και των γραμμών, που φτάνουν σ’ εμάς από μακρινούς μοναχικούς ανθρώπους και συνεχίζουν, ένας Θεός ξέρει προς τα πού και σε ποιόν, νομίζω πως είναι η καλύτερη αίσθηση: μας αφήνει στη μοναξιά μας και όμως συνάμα μας εντάσσει σε μια μεγάλη κοινότητα, όπου βρίσκουμε αποκούμπι και αρωγή και ελπίδα».

Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Ο οδηγός του ποιητή για τη ζωή. Η σοφία του Ρίλκε. εκδ. Πατάκη, 2009